පද වැලුත්
මගේ නෙවෙයි
සංගීතෙත්
මගෙ නෙවෙයි
ඒ තනුවත්
ඒකත් මගේ නෙවෙයි
ඒත්
මම අහනවා
මට දැනෙනවා
ඔහුගේ කරච්චල්
සංගීතයෙන්
ඇගේ මියුරැ කට හඩින්
ගැයෙනා ඒ
ගීතය
1/30/2014
1/29/2014
Difference
My heart wanders slowly
Through sweet memories
To see smile
Your face
The way you tried to walk
How your little hand cliched mine
I hear your laugher
You ran here and there
In our garden
Dancing with flowers
Still flowers bloom
Sunrays peep through windows
But to me
World seems empty
All have changed
Our house
Will never be a home again
Since god look you
From me... My son..
Through sweet memories
To see smile
Your face
The way you tried to walk
How your little hand cliched mine
I hear your laugher
You ran here and there
In our garden
Dancing with flowers
Still flowers bloom
Sunrays peep through windows
But to me
World seems empty
All have changed
Our house
Will never be a home again
Since god look you
From me... My son..
පෙරවදනකට පෙර පසුවදනක්..
කෙදිනක හෝ මෙලොවින් නික්ම යන දිනක
පසුවදනක් ලියන්නට කල් පැමිනි කල්හි
ප්රමාද වීමේ අවදානම මග හැර ගනු වස්
පෙරවදනකට පෙර ලියැවෙන පසුවදන..
දිවි මගෙහි මෙතෙක් දුර
එක් නිමේෂයක් හෝ
මා හා පියමැන්න
ළ'බැඳි මිනිසුනි,
මා නුඹෙන් ලද පැසසුම්
ඔවදන් සේම ගැරහුම්
මග කියා දුනි එන්න
මේ ගමන මේ ලෙසින්..
නුඹ කෙරෙහි හදේ රැඳි
ස්නේහය මෙලෙසින්
කිව නොහැක කෙදිනවත්
වචනෙකින් දෙකකින්
සිත රිදුම් දෙන දෙයක්
වියේ නම් මා අතින්
කමා අයදිමි දුකින්
නැවත නොරිදමි ඉතින්..
අවසරයි සමුගන්න
යලිත් නොදකින ලෙසින්..
෴ සොමියා -11෴
පසුවදනක් ලියන්නට කල් පැමිනි කල්හි
ප්රමාද වීමේ අවදානම මග හැර ගනු වස්
පෙරවදනකට පෙර ලියැවෙන පසුවදන..
දිවි මගෙහි මෙතෙක් දුර
එක් නිමේෂයක් හෝ
මා හා පියමැන්න
ළ'බැඳි මිනිසුනි,
මා නුඹෙන් ලද පැසසුම්
ඔවදන් සේම ගැරහුම්
මග කියා දුනි එන්න
මේ ගමන මේ ලෙසින්..
නුඹ කෙරෙහි හදේ රැඳි
ස්නේහය මෙලෙසින්
කිව නොහැක කෙදිනවත්
වචනෙකින් දෙකකින්
සිත රිදුම් දෙන දෙයක්
වියේ නම් මා අතින්
කමා අයදිමි දුකින්
නැවත නොරිදමි ඉතින්..
අවසරයි සමුගන්න
෴ සොමියා -11෴
1/21/2014
ඔබ..........
වසන්තය කැටුව එන සිහිනයේ කුමරු ඔබ
මා දෑස නිති පතන ඒ සොඳුරු දසුන ඔබ
මසිත විකසිත කරන උදා හිරු කුමරු ඔබ
සිත හඬයි කිම පමා පායන්න ගුවන් ගැබ
හන්තාන කඳු පියස බලන්නට ලස්සනයි
මහවැලිය පිස හමන සුළඟ සිසිලස ගෙනෙයි
මාවතේ අද්දරින් ඔබේ රුව නෙත ගැටෙයි
ජීවිතය සැබැවින්ම සුන්දරයි මට සිතෙයි
ඔබේ නෙතේ බැල්මකින් මගේ හද සැලෙනවා
දෙනෙත් පවසන රහස මා සිතත් දන්නවා
එහෙත් සැම දිනම ඔබ ගොළුවතම රකිනවා
ඔබේ සිත පමණක්දරෑමා සිතත් හඬනවා
අන්තිමේ සිවුවසර ගත්වේද නොදැනීම
දිනක අප වෙන්වෙලා යාද මිතුරන් ලෙසම
අද වගේ හෙටත් ඔබ රකීවිද ගොලුවතම
ප්රථම ප්රේමය අපේ මියැදේද සිත් තුළම
ඔබේ මුවඟින් නැගෙන හසරැල්ල කියන්නේ
මිතුරු දම් පමණක්ද මගේ සිත තැවෙන්නේ
ඔබෙ සිතුම් වදන් වැල් බවට පෙරළෙන දිනේ
අද හෙටම වන්නටයි මගේ සිත පතන්නේ
මා දෑස නිති පතන ඒ සොඳුරු දසුන ඔබ
මසිත විකසිත කරන උදා හිරු කුමරු ඔබ
සිත හඬයි කිම පමා පායන්න ගුවන් ගැබ
හන්තාන කඳු පියස බලන්නට ලස්සනයි
මහවැලිය පිස හමන සුළඟ සිසිලස ගෙනෙයි
මාවතේ අද්දරින් ඔබේ රුව නෙත ගැටෙයි
ජීවිතය සැබැවින්ම සුන්දරයි මට සිතෙයි
ඔබේ නෙතේ බැල්මකින් මගේ හද සැලෙනවා
දෙනෙත් පවසන රහස මා සිතත් දන්නවා
එහෙත් සැම දිනම ඔබ ගොළුවතම රකිනවා
ඔබේ සිත පමණක්දරෑමා සිතත් හඬනවා
අන්තිමේ සිවුවසර ගත්වේද නොදැනීම
දිනක අප වෙන්වෙලා යාද මිතුරන් ලෙසම
අද වගේ හෙටත් ඔබ රකීවිද ගොලුවතම
ප්රථම ප්රේමය අපේ මියැදේද සිත් තුළම
ඔබේ මුවඟින් නැගෙන හසරැල්ල කියන්නේ
මිතුරු දම් පමණක්ද මගේ සිත තැවෙන්නේ
ඔබෙ සිතුම් වදන් වැල් බවට පෙරළෙන දිනේ
අද හෙටම වන්නටයි මගේ සිත පතන්නේ
Where are you
Won't turn back the clock
I want you to know, I was wrong
I'm sorry that I hurt you!
Since you have been gone
There so much I miss...
The warmth of your smile
Fun, love and laughter we shaired
And everything I had in my life
There's a longing within me
To have you back again!
Nothing can take the place of
You being with me...
නමකුත් නෑ, ලියපු කෙනෙකුත් නෑ...
හැමදාම හිනහෙමින්
කිරිපාට පෙන නැගුන
මහවැලිය මොකද මේ
මලානික ගුරු පැහැය...
වෙනදා මල් බරව
අතු බිමට නමාගත්
නුඹ මොකද මල් නැතත්
බිම දිහා බලාගෙන...
පාළුව මකත්ටද
කෝච්චිය “හූ“ කිව්වෙ
නුඹට බෑ කිසිදාක
කුරුළු ගී ගයන්නට...
මීදුමෙන් වසාගත්
හන්තානෙ සැගවුනත්
නුඹෙ මුවේ සිනා රැළි
නොමැකේවි කිසිදාක...
E/94/***
කිරිපාට පෙන නැගුන
මහවැලිය මොකද මේ
මලානික ගුරු පැහැය...
වෙනදා මල් බරව
අතු බිමට නමාගත්
නුඹ මොකද මල් නැතත්
බිම දිහා බලාගෙන...
පාළුව මකත්ටද
කෝච්චිය “හූ“ කිව්වෙ
නුඹට බෑ කිසිදාක
කුරුළු ගී ගයන්නට...
මීදුමෙන් වසාගත්
හන්තානෙ සැගවුනත්
නුඹෙ මුවේ සිනා රැළි
නොමැකේවි කිසිදාක...
E/94/***
වළාකුල...
1/18/2014
නුඹලා යළිත් ළඟදිම එන බව ඇසුණා.......
නෙක නෙක පාට සමනල් මල් වල ..........ඇතිරූ
හරිත වර්ණ තුරු පතරින් වැසි ................ඉවුරූ
හන්තාන වසා මිහිදුම් පටලය ..................ලහිරූ
කිරණය කන්ඩිත කරා ගඟ දිය මත .........නැඹුරූ
මසක් ගොසින් මා එහි යන පුරුදු ...........ලෙසින්
දුටුවේ නැතිය මා පෙර කිව් වදන් ...........ලෙසින්
ගස් වල කොළ හැලි තිබුනා මැරුණ ......ලෙසින්
හරියට අඩනවා වාගේ කඳුළු ..................ඇසින්
ගං ඉවුරේ දෙපසම හරියට ....................පාලුයි
කොළ නැති රුක්ෂ ඒ පාළුව හා ...............යාලුයි
ගසකින් ඇසුවා ඇයි මේ හැටි නුඹ ............පාළුයි
ගස කිව්වා මෙලෙසින් මට වී ..................යාළුයි
දෙමසක් පමණ නුඹලා නැති සොවින් ...........අපි
සිටියා කඳුල තනිකම හා සොවින් .................හැපී
ගස් මල් වල කොළ හැලුනා සුළඟ ................කිපී
සියොතුන් හැර ගියා අත හැර දමා .................අපි
නුඹලා යලිත් ළඟදීම එන බව ..................ඇසුනා
අපි දළු දමා ඉවුරේ පාළුව ......................වැසෙනා
යලිත් පෙරදී වගෙ නුඹල ව පිලි .............ගැනෙනා
ලෙසින් සැවොම කඩි මුඩියේ හැඩ ........කෙරෙනා
෴ කොවුලී -11෴
Subscribe to:
Posts (Atom)