පාළුව.....

තනි වෙලා ඈ ගොළු වෙලා 
පාළුවේ ඈ සිර වෙලා 
දෑස් හැඬුමෙන් රතු වෙලා 
දෙතොල් ඇත ඇගෙ වියළිලා
පුර හඳක් වන් ඇය එදා
අමාවක දැන් රජ වෙලා
අඳුර දෑසට හුරු වෙලා
තනිය ඈ ළඟ නැවතිලා
වේදනාවෙහි කිමිදිලා
පිහින යයි ඈ සොය සොයා
සැනසුමක් නොම දුටු නිසා
පතුලෙහිම ඈ සැඟවුනා
දැනෙන නෙක විද වේදනා
සඟවමින් ලැබ චෝදනා
ගියා ඈ වෙන්වෙලා
මුතු අහුරු වෙරළට එවා

........

.

.

මල් සූටික්කි - 12