2/19/2014

ගරාජ්කාරයා

සත්‍ය කතාවකි


ළපටි කොස් ගසේ මුල ඉඳන් අඩි ගානක් උඩට තැවරිච්ච අළු තට්ටුව,
පිච්චිලා ගිය කොළ අතු රෑන  
කියපු කතාව තේරුම් ගන්න වැඩි ආයාසයක් වුවමනා උනේ නෑ.
ගහ වටේ බිම් ප්‍රදේශයත් ඊට නොදෙවෙනිව ඒ කතාවටම උල් පන්දම් දෙන්න උත්සුක උනා..
අඟුරු
අළු
දුම්
මුලිමනින්ම බිමට සමතලා වෙච්ච පරණ ගොඩනැගිල්ලක්
මහාම කාලකන්නි චිත්තවේගයකින් පපුව හූරලා දමන,ටිකකට කලින් සිද්ද වෙච්චි විනාශයක ගතු කියන තැන තැන විසිරුණු නශ්ඨාවශේෂ.

_____________

අපිට ඕනවෙලා තිබුනේ හිතෙන් ගොත ගොතා හිටපු දීර්ඝ වාක්‍යයකට නාම පද ,ක්‍රියා පද ,විශේෂණ පද ඇතුළත් කරලා ඒ වාක්‍යයේ තිබෙන හිස්තැන් පුරවගන්න එක විතරයි.
දැනට තියෙන්න මෙච්චරයි.

..............නිසා ඇතුවූ ගින්නකින් ගරාජය සම්පූර්ණයෙන්ම දැවී ගොස් තිබේ.

එක වාක්‍යයක් ගොතන්න ගිය අපිට වාක්‍යය ගණනාවක් එකතු කරලා දිර්ඝ රචනාවක්ම ගොතන්න වුනේ වෙන කවුරුවත් හින්දා නෙවෙයි 
යට කී ගරාජ් එකේ අයිතිකාරයා නිසයි.
මනුස්සයා දිහාට හෙළපු එක බැල්මකින්ම, 'ගරාජ්කාරයා' නාම පදය ඉදිරියට භාවිතා නොකරන්න කාරණා රාශියක් අපි ඉස්සරහ ගොඩ නැගුනා.

උස මහත
දිගට වැවුනු කෙස් වැටිය
ලොකු රැවුල
කණ්නාඩි කුට්ටම
සරම
කමිසය
මේ ඔක්කොම අභිබවා ඉහළින්ම පෙනිච්ච අපූර්ව පෞර්ෂ්‍යයක්

"සුබ සන්ධ්‍යාවක් මහත්මයා.මම තමයි මේ වැඩපොළේ අයිතිකරු.මගේ අරමුණ උනේ මේ අපේ රටේ නැතිවේගන යන,විනාශ වේගන යන දේවල් යම් පමණකට හෝ ආරක්ෂා කරලා අපේ මතු පරපුරට ද.."

"සෑහෙන්න ඩැමේජ් එකක් වෙලා නේද?" සිංහල සාහිත්‍ය පාඩම නැවතුනේ වෙන කෙනෙක්ගෙන් එල්ල වෙච්ච බාධාවක් නිසා.
ම්ම්හ්ම් නෑ
 සිංහල පාඩම නැවතුනේ නෑ

"ඇත්තටම මහත්මයා මට පමණක් නොවෙයි.මේ බලන්න මේ ගහ මුල තියෙන්නෙ මොකක්ද කියලා.
(ගහක් මුල තිබෙන පරණ එන්ජිමක් පෙන්වයි )
මේක මහත්මයා එකදහස් නවසිය හතලිස් ගණන්වල ලංකාවට ගෙන්නපු ******* මොඩලයේ (මතක නැත ) කාරයක එන්ජිමක්.දැනට ලංකාවේ ඉතිරි දෙකයි.ඉතින් මහත්මයා මට කණගාටුව ඒකයි.මේ වගේ දුර්ලභ දේවල් ආරක්ෂා කරලා තියාගන්න තමයි මම මගේ ශක්තිය වැයකරන්නේ.
මම කලාකාරයෙක්"

මනුස්සයා කරන්නේ අතෑරලා දාපු පරණ වාහන කෑලි,අන්තෙටම හිඳිච්ච කොටින්ම තව දුරටත් වාහනයක් කියන්නත් බැරි චැසි කෑලි පවා උස්සගෙන ඇවිත් ඒවා පිළිසකර කරන එක.වාහනයේ බොඩිය පවා මුල ඉඳන්ම නවලා නවලා පුරුද්දලා හදාගත්තු අවස්ථා තිබිලා තියෙනවලු
හොඳම දේ ඒක නෙවේ
ඒක මනුස්සයාගේ රස්සාව නෙවේ
විනෝදාංශය
වියදම් වලින් පරිපූර්ණ විනෝදාංශයක්...

ඔහු බොහෝමත්ම උද්‍යෝගයෙන් ,රුචියෙන් අහළ පහළ වැතිර තිබුණු ,ජීවිතයේ සැඳෑ සමය ගත කරන්න හිතාගෙන ඉන්න වාහන කොටස් පෙන්නලා දෙන්න ගත්තා.
අවසානයක් නැතුව
වෙහෙසක් නැතුව....
ඒත් අපිට අර වාක්‍යයේ හිස්තැන පුරවගන්න ඕනෙ

"කොහොමද මේ ගින්න ඇතිවුනේ"

"බොහොම කණගාටුදායකයි මහත්මයා.මමයි මගේ බාසුන්නැහෙයි අර පේන ,එකදාස් නවසිය පනස් දෙකේ නිපදවපු ****** කාරයේ චැසිය සුද්ද කරලා ඒකේ යම් ස්ථානයක් පෑස්සීමට තමා උත්සහ කලේ .මම කාබයිඩ් සිලින්ඩරය අරිනවාත් සමගම තමයි ටෝච් එක ළඟින් ඇතිවෙච්ච ගිනි පුළිඟුව කාබයිඩ් සිලින්ඩරය දක්වා ගිහින් සිලින්ඩරය ගිනි ගත්තේ .ගින්න අඩි හැටක් හැත්තෑවක් විතර උඩට විහිදුනා මහත්මයා.අපායේ ගිනි ජාලා වගෙයි.

සටහන: මෙහි පෑස්සීම් කටයුතු සඳහා යොදාගෙන තිබුනේ ඔක්සි -ඇසිටිලින් දැල්ලයි.ඇසිලිටිලින් වායුව (මෙහි පැවසෙන ආකාරයට 'කාබයිඩ්') ඔක්සිජන් සමඟ දැවීමෙන් ලබාගන්නා අධික තාපයෙන් පෑස්සීම සිදුකෙරේ. 

නිසි ආරක්ෂක උපකරණ නොමැති කමින් ,වායු නළ තුළින් ආපස්සට ගමන් කළ ගිනි පුළිඟුවක් වායු සිලින්ඩරයට ඇතුල් වීමේන් ගින්න ඇතිවී තිබිණ.


මනුස්සයෙක්ගේ කටින් එළියට නේන වචන බොහොමයක් මූණෙයි,ඇස්වලයි තැවරෙනවා සාමාන්‍යයෙන්.
ඒත් මේ තැවරිච්ච වචන අල්ලගන්න එක නම් ලේසි දෙයක් උනේ නෑ.
හැබැයි 'දුක' ට සම්බන්ධ වචනයක් තිබුනේ නෑ.
ඒක විශ්වාසයි
ම්ම්ම් උපේක්ෂාව ?

එක සැරේක මිනිහා,ළඟ පාත තියෙන කන්දකට මුවා වෙච්චි දාගැබක් අයිති පන්සල ගැන කියනවා
තව සැරේක ලාවට කොළ පාට වැටිච්ච කුඹුරට ඇඟිල්ල දික් කරලා ඒක ගැන කියනවා.
ඒ දෙක තියෙනකල් එයාට වරදින්නේ නෑලු.
ඇත්තටම කියනවානම් හරි ගිය පාටකුත් පේන්න නෑ කියලා හිතුනේ පරණ ගෙදරයි,එච්චර සශ්‍රීක නැති වත්ත පිටියයි දැක්කාමයි.ඒත් ඒ ගැන අහන්න ගියේ නෑ අපි.

කතාවෙහි තියෙන බුහුටි කමත් එක්කම 'මේ නම් පම්පෝරිකාරයෙක්'ය කියන සිතිවිල්ලත් හිත ඇතුළට කාන්දු වෙන්න පටන් ගත්තු එකනම් නවත්තන්න බැරි වුනා.විශේෂත්වය උනේ 'සිද්ද වෙච්ච අනතුර' ඒ කතාවෙන් ඉතාම බොහොම කුඩා ප්‍රතිශතයක් වීමයි.කොටින්ම අනේ මම දැන් මොකද කරන්නේ,කොහොමද ජීවත් වෙන්නෙ,අනේ වෙච්ච අපරාදේ මේ කිසිම දෙයක් කියවුනේ නෑ.


ගින්නට හේතුව හොයාගැනිල්ලත් එක්ක පෙරකී වාක්‍යය සෑහෙන්න දුරට සම්පූර්ණ වීම නිසා ගෙදර බලා යාමේ තදියමත් කරදර දෙන්න වුනා.
ඊට කලින් එක දෙයක්.
මේ ඔක්කොටම මුල් වෙච්ච එකා
ගෑස් සිලින්ඩරය
ඒක බලලා ෆොටෝ එකක් දෙකක්වත් අරගැනීමේ වුවමනාවක් ඇතිවුනා..
ඌ පේන්නනම් හිටියේ නෑ.
කාලකන්නියා !

අර මනුස්සයාගේ කෙටි මඟ පෙන්වීමකින් සේසතම විනාශ කරපු සිලින්ඩර අලුගුත්තේරුවා ඉන්න තැනට ළඟා වුනා..
මනුස්සයෙක් උනානම් දෙකක් නෙළන්න හරි බැරියැ
ඒත් යකඩනෙ
ඒත් කොහොමහරි දකින්න බලාපොරොත්තු වෙච්ච දර්ශනයනම් නෙවේ එතන තිබුනේ
ගින්නෙන් පස්සේ කට්ට කළු පාට වෙන්න ඕන සිලින්ඩරය නෙවෙයි තිබුනේ (සාමාන්‍ය පාටනම් දුඹුරු වගේ ) 

හොඳට වැලි කඩදාසියකින් මැදලා පිහදාලා තිබුනා
ඒ වැඩේට අපේ සගයෙක්ට ටිකක් කේන්ති ගිහිල්ලා වගේ

'මොකක්ද මේ කරලා තියෙන්නේ '

කෙලින්ම උත්තරයක් නෙවේ ලැබුනේ.වට වන්දනාවක් 

'මහත්තයා මම විශ්වාස කරනවා මාත් සමඟ මේ වැඩ කරන ආයුධ උපකරණ වලට පවා පණ තියෙනවා කියලා.ඒවා අපේ යාලුවෝ වගේ.මම හිතාගත්තා මහත්මයා ආයේ මම මේකත් එක්ක වැඩ නොකළත් මතක සටහනම් වශයෙන් හරි තියාගන්න.ඒකයි පිරිසිදු කරලා එහෙම අලුතෙන්ම තීන්ත ආලේප කරන්න ලෑස්ති උනේ'
_____________

ලියලා ඉවරයි
අතේ වේදනාවක් දැනෙනවා
මදුරුවෙක් නේද
හිතට ඉස්සර වෙච්ච අනිත් අතේ අල්ල මදුරුවගේ ඇඟ මත පතිත උනා
මගෙ ඇගෙන් උගෙ ඇඟට ගිය ලේ ගොඩේම ඌ එළොව

අපේ හැටි එහෙමයි

ගහපන් බලන්න මට...
මාත් ගහනවා.................










කාලෙකින් පින්තාරු වූ යන්තරේ ලියන්නේ
ආපහු බ්ලොග දුවන එක ගැන සතුටුයි

සුබ පතනවා අලුත් ඈයින්ට



3 comments:

  1. //හොඳම දේ ඒක නෙවේ
    ඒක මනුස්සයාගේ රස්සාව නෙවේ
    විනෝදාංශය
    වියදම් වලින් පරිපූර්ණ විනෝදාංශයක්..//

    සහතික ඇත්ත මේකනං

    ReplyDelete