10/06/2011

මිහිබට දෙවුලී

හිරු රැස් වැටී නුඹ සියොලඟ           දිළිසෙනවා
මද සුළඟකින් නුඹ කෙහෙරැලි      සෙළවෙනවා
කිංකිණි නඳින් නුඹ සවනත               පුරවනවා
සියුමැලි කුමරි නුඹ යළි මා                හඬවනවා

නාදළු සදිසි රත් තොල් පෙති       සෙළවෙනවා
නාපෙති සදෙසි අරුමැසි වත          දිළිසෙනවා
ලාලිත ගමන මා සිත් තත්                 හඬවනවා
මිහිබට දෙවුලී කිම නුඹ මා              කළඹනවා

විගසින් බියෙන් මෙන් බලමින්        විමසිල්ලේ
සුදු මුදු දෙපා තබමින් නුඹ             අරුණැල්ලේ
එනවිට සිනා සළමින් ,රුදු              ගිනිදැල්ලේ
උන්නා වගෙයි දැනුනේ ඇත්තයි,      කෙල්ලේ

සිත් තත්  වැයුනි   මා සරිලන් නැති          හන්දා
පායුග     සැළුනි   නුඹ රන්වන් රුව         හන්දා
සියුමැල  තරුණි   නොම ලැබෙනා පෙම  හන්දා
දෙනයන පිරුණි   කඳුලින් වැසි වට         හන්දා
    
 ලෙල්ලා 9

1 comment: